NGC 7049
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
NGC 7049 (również PGC 66549) – galaktyka soczewkowata (S0), znajdująca się w gwiazdozbiorze Indianina w odległości około 98 milionów lat świetlnych. Została odkryta 4 sierpnia 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[3]. Jest to najjaśniejsza galaktyka w obrębie powiązanej ze sobą gromady galaktyk, co oznacza, że jest prawdopodobnie najstarsza i najmasywniejsza w swojej gromadzie[4].
NGC 7049 (HST) | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
4 sierpnia 1826 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ |
soczewkowata (S0) | ||
Rektascensja |
21h 19m 00,2s | ||
Deklinacja |
–48° 33′ 41″ | ||
Odległość | |||
Przesunięcie ku czerwieni |
0,007315[2] | ||
Jasność obserwowana |
10,6m | ||
Rozmiary kątowe |
4,5' × 3,0' | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
ESO 236-1, AM 2115-484, IRAS21156-4846, PGC 66549 | |||
|
Galaktyka NGC 7049 ma formę przejściową pomiędzy galaktykami spiralnymi i eliptycznymi. Zawiera ona gromady kuliste widoczne jako świetliste punkciki porozrzucane w galaktycznym halo. Halo to rozświetla pierścień pasów pyłowych otaczających jej jądro. NGC 7049 zawiera znacznie mniej gromad kulistych od podobnych galaktyk znajdujących się w bogatych gromadach galaktyk[4].