Nazariusz i Celsus
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nazariusz (cs. Muczenik Miediołanskij Nazarij) i Celsus (cs. Muczenik Kielsij Miediołanskij) – mediolańscy męczennicy i święci chrześcijańscy z I (zm. 54-68).
męczennicy | |||
Nazariusz i Celsus (akwaforta, Nowy Jork, 1887) | |||
Data i miejsce śmierci |
w I w. | ||
---|---|---|---|
Czczeni przez | |||
Wspomnienie |
28 lipca (kat.), | ||
|
Niewiele wiadomo o świętych. O odnalezieniu szczątków męczennika Nazariusza i jego wychowanka Celsusa[uwaga 1] w podmediolańskim ogrodzie (niegdyś cmentarzu) pisał sekretarz św. Ambrożego (zm. 397), Paulin z Mediolanu. W Martyrologium Rzymskim wydarzenie zostało wpisane pod dniem 10 maja, a relikwie przeniesiono do Bazyliki świętych Apostołów przy Via Appia (dzisiejsza Bazylika św. Sebastiana za Murami, wł. Basilica di San Sebastiano Fuori le Mura).
Mogli być męczennikami z czasów prześladowania chrześcijan podczas panowania Dioklecjana (284-305) lub, według późniejszych przekazów, Nerona (54-68)[uwaga 2].
Matką Nazariusza miała być św. Perpetua, męczennica rzymska, która przyjęła chrzest z rąk apostoła św. Piotra[1].