Nexhip Vinçani (ur. 10 sierpnia 1916 we wsi Vinçan k. Korczy, zm. 6 marca 1997 w Tiranie[1][2]) – generał major armii albańskiej, zastępca szefa sztabu generalnego armii albańskiej, ofiara represji komunistycznych.
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1941–1958 |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska |
dowódca 4 Brygady Szturmowej Armii Narodowo-Wyzwoleńczej |
| Główne wojny i bitwy |
|
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Był synem Kahremana Vinçaniego[3]. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości kształcił się w liceum francuskim w Korczy, w gimnazjum w Szkodrze, a następnie w Królewskiej Szkole Wojskowej w Tiranie[1]. Agresja Włoch na Albanię zastała Vinçaniego w Rzymie, gdzie kształcił się na wydziale prawa miejscowego uniwersytetu[4]. W 1941 przerwał studia i powrócił do Albanii dołączając do jednego z oddziałów ruchu oporu[3]. Wspólnie z braćmi organizował w 1942 oddziały partyzanckie w okręgu Korcza. W 1943 został komendantem Okręgu Korcza Armii Narodowo-Wyzwoleńczej[3]. Od sierpnia 1943 po reorganizacji oddziałów partyzanckich objął stanowisko dowódcy 4 Brygady Szturmowej[1]. Na przełomie 1943/1944 wobec zagrożenia likwidacją Brygady Vinçani za zgodą dowództwa przeprowadził podległe mu oddziały w rejon Skraparu. Walczył we wschodniej części kraju, był ranny w bitwie o Pogradec, od września 1944 brał udział w bitwie o Tiranę[3].
Po zdobyciu władzy przez komunistów Vincani otrzymał awans na stopień generała majora i dowództwo dywizji stacjonującej w Peshkopii[4]. Wkrótce potem został wysłany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Woroszyłowa w Moskwie[3]. Po powrocie do kraju objął stanowisko zastępcy szefa sztabu generalnego, a w 1956 objął stanowisko dowódcy obrony wybrzeża[3]. W 1958 aresztowany i zdegradowany, a następnie zmuszony do pracy przy osuszaniu bagien w okolicach Fieru[5]. W 1982 został uznany za wroga ludu. skazany na rok więzienia, a następnie internowany w okolicach Gramshu[1]. Po upadku komunizmu działał w organizacjach kombatanckich – był inicjatorem powstania Zjednoczonej Organizacji Weteranów Armii Wyzwolenia Narodowego[3]. Zmarł w Tiranie.
Był żonaty (żona Mamika). Pośmiertnie odznaczony orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu)[5]. Imię Vinçaniego nosi jedna z ulic w Korczy.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
