Noc Kupały
słowiańskie święto / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Noc Kupały?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Noc Kupały (biał. Kupałle, ros. Iwan Kupała, Kupała, ukr. Iwan Kupało) – jedno z głównych[1] świąt ludowych[2] Słowian wschodnich[3][4][5][6], które zbiegało się ze świętem Narodzenia św. Jana Chrzciciela[1], wschodniosłowiańska Noc Świętojańska. W tradycji ludowej czczone jako święto przesilenia letniego[1][3] i obchodzone 24 czerwca[3][7], chociaż bardziej rytualna była noc poprzedzająca ten dzień[1]. Związanie święta przesilenia letniego z dniem wigilii św. Jana to efekt działalności Kościoła[2].
Siemon Kożyn, Iwan Kupała. Gadanije na wienkach, 2009 | |||
Dzień |
noc przed letnim przesileniem lub z 23 na 24 czerwca | ||
---|---|---|---|
Państwa | |||
Religie | |||
Inne nazwy |
Sobótka, Kupalnocka, Palinocka, Mała Nocka | ||
Podobne święta | |||
|
Z Nocą Kupały związany jest szereg czynności i obrzędów, takich jak zbieranie ziół i kwiatów i ozdabianie nimi ludzi, zwierząt i domów, wchodzenie do wody, kąpanie się, oblewanie wodą, posyłanie wianków na wodzie, rozpalanie ognisk, tańce, śpiewy, skoki przez ogień, polowanie na czarownice i odstraszanie ich. Wierzono także że tego dnia słońce gra i dzieją się inne cuda natury[1]. Świętowanie odbywało się w pobliżu wody, na wzgórzach. Uczestniczyli w nich młodzi mężczyźni i kobiety[3].
Obrzędy i symbolika święta mogą wskazywać na jego przedchrześcijańskie pochodzenie.