Loading AI tools
statek-muzeum Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
North Carr – ostatni istniejący szkocki latarniowiec, wybudowany w 1933 roku i pozostający w służbie do 1974[1]. W 2010 roku uratowany od zezłomowania i przeznaczony do remontu jako obiekt muzealny.
North Carr w Anstruther (1988) | |
Port macierzysty |
Dundee |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
A. & J. Inglis Ltd, Pointhouse Shipyard, Glasgow |
Data budowy |
1932 |
Data oddania do eksploatacji |
1933 |
Data wycofania ze służby |
1974 |
Dane techniczne | |
Długość całkowita (L) |
31 m |
Szerokość (B) |
7,6 m |
„North Carr” został wybudowany w stoczni Pointhouse, należącej do A & J Inglis Ltd. Ma 31 m długości oraz 7,6 m szerokości, o tonażu 250 BRT[2]. Przeznaczony był do stacjonowania przy skałach North Carr, w pobliżu Fife Ness. Statek nie posiadał własnego napędu i do miejsca, w którym miał się znajdować, musiał być holowany. Do służby wszedł 3 kwietnia 1933[2].
Podczas testów „North Carra” na wodach Firth of Forth skarżyli się na niego mieszkańcy Edynburga. Sygnał mgielny latarniowca miał zasięg obliczany na kilkanaście kilometrów; gdy statek zakotwiczony był około kilometr od miasta, był on dokuczliwie głośny, sprawiając, że edynburczycy nie mogli spać[2].
W czasie II wojny światowej „North Carr” pełnił służbę w pobliżu Mull of Kintyre, pomagając w nawigacji statkom wchodzącym do Clyde[3]. Po 1945 powrócił w rejon skał North Carr. W 1952 roku przeszedł gruntowny remont. W 1954 zamontowano radiolatarnię, a w 1956 wybudowano na nim stróżówkę[3].
8 grudnia 1959 roku podczas silnego sztormu „North Carr” zerwał się z kotwicy. Na pomoc załodze ruszyła stacjonująca w Broughty Ferry łódź ratownicza „Mona”. Podczas próby dotarcia do latarniowca łódź wywróciła się do góry dnem, powodując utonięcie całej jej ośmioosobowej załogi. „North Carr” zdołał rzucić kotwicę, a jego sześcioosobową załogę następnego dnia podjęły helikoptery[2][1].
Po zakończeniu służby w 1975 roku, „North Carr” pozostawał w doku w Leith[3]. Rok później sprzedano go N.E.Fife D.C. i przeniesiono do Anstruther. W 1977 roku statek otwarto dla publiczności jako obiekt muzealny, jednak z powodu problemów finansowych zamknięto go w 1989[3]. W roku 1994 latarniowiec został przeniesiony do Dundee, gdzie służył jako obiekt szkoleniowy dla Maritime Volunteer Service[3]. W 2009 roku MVS wystawił statek na sprzedaż i prawdopodobnie przeznaczony by był do złomowania. Został jednak wykupiony za symboliczną kwotę 1 funta[4]. Obecnie oczekuje na renowację, którą początkowo wyceniano na pół miliona funtów[4], ale do 2016 kwota wzrosła do miliona funtów[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.