Obóz pionierski
obóz wakacyjny organizacji Pionierów / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obóz pionierski – obóz wakacyjny organizacji Pionierów. W XX wieku obozy pionierskie były popularne w wielu krajach socjalistycznych, zwłaszcza w ZSRR.
Obozy pionierskie w ZSRR były miejscem wypoczynkowym w czasie letnich i zimowych wakacji, dla dzieci należących do radzieckiej organizacji Pionierów. Pierwszy taki obóz wypoczynkowy założony został 16 czerwca 1925 roku[1]. Obozy zyskały szybko na popularności i w ZSRR do 1973 roku założono około czterdziestu tysięcy takich obozów. W 1973 roku na obozach takich wypoczywało już 9 300 000 dzieci. Istniało kilka rodzajów takich obozów: sportowe, sanitarne, turystyczne, tematyczne (techniczne, geologiczne). Za wakacje na obozie pobierano opłatę za zakwaterowanie, jednak Młodzi Pionierzy jako organizacja państwowa zazwyczaj sponsorowała wypoczynek i przydzielała dziecku darmowe miejsce.
Największymi obozami był obóz Artek (początkowo w Rosyjskiej FSRR, później na Ukrainie), Młodej Gwardii w pobliżu Odessy na Ukrainie, oraz obozy niedaleko Mińska w Białoruskiej SRR. Otrzymanie miejsca na jednym z tych największych obozów było trudne.