Okręg wyborczy
wyborcza jednostka terytorialna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Okręg wyborczy – część terytorium, na które dzieli się państwo w czasie trwania wyborów parlamentarnych, prezydenckich, samorządowych lub do parlamentu organizacji międzynarodowych (takich jak: Unia Europejska, Unia Afrykańska, Unia Narodów Południowoamerykańskich) w celu stworzenia jednakowych list wyborczych dla danego terenu, z których wybiera się przedstawicieli.
W Polsce w wyborach do Sejmu jest ich 41, wybiera się tam od 7 do 20 posłów, natomiast w wyborach do Senatu od 2011 r. okręgów wyborczych jest 100, które są jednomandatowe, czyli takie w których można zdobyć jeden mandat.
W wyborach do Europarlamentu jest ich 13, w których przypadają od 2 (Okręg wyborczy numer 8 do Parlamentu Europejskiego obejmujący województwo lubelskie) do 7 mandatów parlamentarne (Okręg wyborczy numer 10 do Parlamentu Europejskiego obejmujący województwa: świętokrzyskie i małopolskie). W sumie w Rzeczypospolitej Polskiej wybieranych jest 52 europosłów.
Ustalenia liczby posłów wybieranych w okręgach wyborczych dokonuje się przez podzielenie liczby mieszkańców kraju przez ogólną liczbę posłów wybieranych w okręgach wyborczych.