Onufry Kopczyński
polski duchowny katolicki, pedagog, językoznawca / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Onufry Kopczyński?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Onufry Kopczyński SchP, właściwie Andrzej Kopczyński, krypt.: X. K. S. P. (ur. 30 listopada 1735 w Czerniejewie k. Gniezna[1], zm. 14 lutego 1817 w Warszawie) – ksiądz pijar, poeta łaciński, pedagog, językoznawca, prekursor badań nad polską gramatyką, autor pierwszego podręcznika gramatyki języka polskiego, członek konfederacji targowickiej[2], członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku[3].
Pedagog w szkołach pijarskich | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja |
Pijarzy | ||
Śluby zakonne |
1752 | ||
Prezbiterat |
1754 | ||
|
Pracom Kopczyńskiego przypisuje się istotną rolę w zachowaniu tożsamości narodowej Polaków pozbawionych własnego państwa narodowego. Jego zasługą było wprowadzenie polskiej terminologii gramatycznej. Ze względu na wzorową metodykę jego podręczniki były przez dziesiątki lat używane w polskich szkołach.