Order Medżydów[1][2] (tur. Kılıçlı Mecidi Nişanı / Mecidiye Nişanı) – odznaczenie Imperium Osmańskiego.
Szybkie fakty Ustanowiono, Wycofano ...
Zamknij
Order został ustanowiony przez sułtana Abdülmecida I. Był przyznawany od 1852 do 1922[3] (zniesiony w 1923[1]) zarówno wojskowym, jak i cywilom.
Order składał się z następujących klas:
- Wielka Wstęga – Order Medżydów I klasy (złoty)
- Komandor I klasy – Order Medżydów II klasy (złoty)
- Komandor II klasy – Order Medżydów III klasy (złoty)
- Oficer – Order Medżydów IV klasy (złoty)
- Kawaler – Order Medżydów V klasy (srebrny)
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Medżydów.
Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Orderem Medżydów.
W 1852 Order Medżydów otrzymał Halil Pasza, gubernator generalny archipelagu tureckiego[4]. Odznaczenie otrzymywali obywatele innych państw, np. Brytyjczycy[5].
Określenie „medżyd” (medjidie) zwyczajowo oznacza walutę używaną na Bliskim Wschodzie[6][7].
W publikacjach polskojęzycznych z przełomie XIX/XX wieku, zarówno z okresu zaborów jak i niepodległej II Rzeczypospolitej, w tym w Rocznikach Oficerskich Ministerstwa Spraw Wojskowych, odznaczenie było określane jako Order Medjidie; zob.: Herald Hansen. Henryk Ybsen. Szkic biograficzny (IV). „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne”. 53 (483), s. 622, 31 (19) grudnia 1892. Władysław hrabia Poniński. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 227, s. 8, 18 sierpnia 1901. Wiadomości bieżące. Z miasta. Dr Felicja Mendelson. „Kurier Warszawski”. 294, s. 5, 18 sierpnia 1920. Ministerstwa Spraw Wojskowych II Rzeczypospolitej w latach 20. XX wieku. Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. VII. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. VI. Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. VII.