Ołobok (gromada w powiecie ostrowskim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ołobok – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1962 | ||
Siedziba | |||
Populacja (1960[1]) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Ołobok z siedzibą GRN w Ołoboku utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie ostrowskim w woj. poznańskim, na mocy uchwały nr 32/54 WRN w Poznaniu z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6]: Ołobok i Sławin ze zniesionej gminy Sieroszewice oraz Leziona ze zniesionej gminy Skalmierzyce Nowe w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 14 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
1 stycznia 1962 z gromady Ołobok wyłączono miejscowość Leziona, włączając ją do gromady Skalmierzyce w tymże powiecie[9], po czym gromadę Ołobok zniesiono, a jej (pozostały) obszar włączono do gromady Wielowieś tamże[10].