Pałac w Żelaźnie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Żelaźnie (niem. Schloss Eisersdorf) – zabytkowy pałac[1] z XVIII wieku, położony w północnej części Żelazna, w gminie Kłodzko, w województwie dolnośląskim.
 nr rej. A/5236/656/WŁ z 25.05.1977[1] | |
 Pałac w Żelaźnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
nr 63 |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Karl Schmidt |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
1797 |
| Ukończenie budowy |
1798 |
| Pierwszy właściciel |
Franz Arbogast Hoffmann |
| Kolejni właściciele |
płk. Albert von Biberstein (1808), |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°23′16,6″N 16°39′26,7″E | |
Pałac w Żelaźnie został wybudowany w stylu barokowym w latach 1797–1798[3] przez radcę królewskiego Franza Arbogasta Hoffmanna. Powstał w miejscu poprzedniego dworu spalonego podczas wojny trzydziestoletniej[4]. W 1808 roku został przejęty przez płk. Alberta von Bibersteina, który poślubił wdowę po Hoffmannie[5].
W 1835 roku pałac został kupiony przez Hermanna Dietricha Lindheima, właściciela m.in. przędzalni, fabryk i hut na Śląsku i w Czechach[4]. Z jego inicjatywy przekopano przez park pałacowy kanał, który doprowadzał wodę z Białej Lądeckiej do urządzeń przędzalni w pobliskich Krosnowicach[6].
W 1860 roku pałac został sprzedany przez synów zmarłego Lindheima ich szwagrowi – Hugonowi von Löbbeckemu, który przejął także fabryki w Krosnowicach i Ołdrzychowicach[7]. W latach 1869–1871 został przebudowany z inicjatywy Hugona von Löbbeckego przez Karla Schmidta. Ponownie powiększano go w 1883 i 1905 roku. Dostawiono wtedy jedno skrzydło, a fasadę ogrodową ozdobiono reprezentacyjnym portykiem z czterema kolumnami podtrzymującymi balkon[4]. Przebudowy dokonano na zlecenie ówczesnego właściciela rezydencji – Siegfrieda von Löbbecke[7].
Po II wojnie światowej w pałacu mieściła się składnica muzealna, a od 1952 roku dom wczasowy huty Bobrek[4]. Wtedy to, w latach 1970–1978 gmach był remontowany[8]. Od stycznia 1994 do grudnia 2012 roku obiekt był własnością Centrali Zaopatrzenia Hutnictwa S.A. w Katowicach[4]. Obecnie jego właścicielem jest grupa Tanzanit, która otworzyła w nim hotel 3-gwiazdkowy. Obecnie prowadzone są działania zmierzające do tego, aby na przestrzeni nadchodzących lat odrestaurować budynek i przywrócić mu jego dawną świetność. W tym celu powołano do życia Fundację „Pałac Żelazno”[9].
Jest to budowla murowana, dwuskrzydłowa z cylindryczną wieżą w narożniku południowo-zachodnim, o układzie dwuipółtraktatowym z wewnętrznym korytarzem, piętrowy z użytkowym poddaszem, nakryty czterospadowymi dachami łamanymi z lukarnami[4]. Elewacje dzielą pary pilastrów stojące na boniowanym parterze[4]. Wejście akcentuje portyk z czterema kolumnami podtrzymującymi taras[4] z kamienną balustradą. Centralnie w portyku fronton z kartuszem zawierającym herby: Hugo von Löbbecke (1827-1901[4], lewy) i jego żony Klementine von Lindheim (1831-1884, prawy)[10][11]. W części pomieszczeń na parterze zachowały się sklepienia kolebkowe z lunetami i fragmenty neobarokowych dekoracji sztukatorskich[4]. Przetrwało również założenie parkowo-ogrodowe z czasów budowy pałacu[12].
Portyk z herbami
Herb Hugo v. Löbbecke
Herb Klementine v. Lindheim
Widok od frontu
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
