Pałac w Korytowie

Pałac w Korytowie (niem. Schloss Koritau) – zabytkowy^[1] pałac w Korytowie – wsi sołeckiej w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko^[2]

Pałac w Korytowie

Schloss Koritau

nr rej. pałac A/435/838/WŁ z 18.09.1981, park A/4334/837/WŁ z 14.09.1981
Pałac w Korytowie
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Korytów
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	barok
Architekt	Jakob Carova
Inwestor	Anton von Hartig
Ukończenie budowy	1711 r.
Ważniejsze przebudowy	XIX w.
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Pałac w Korytowie
Położenie na mapie Polski Pałac w Korytowie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Korytowie
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Pałac w Korytowie
50°27′25,34″N 16°36′00,86″E

Pałac wzniesiony w 1711 przez Antona von Hartiga(inne języki) według projektu Jakoba Carovy i rozbudowany na początku XIX wieku. W przeszłości był jedną z piękniejszych rezydencji na ziemi kłodzkiej, obecnie jest nieużytkowany.

Historia

Pierwsze wzmianki o rezydencji w Korytowie pochodzą z XVI wieku, budynek ten strawił pożar w 1585 roku^[3]. Obecnie istniejący pałac został wzniesiony w roku 1711 przez Antona von Hartiga (1681–1754)^[4] według projektu włoskiego architekta Jakoba Carovy^[5]. Na początku XIX wieku do bryły pałacu dobudowano oficynę mieszkalną, w tym samym stuleciu obiekt był remontowany. W roku 1945 pałac został uszkodzony^[6].

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 18 września 1981 pałac został wpisany do rejestru zabytków^[7]. Latem 2014 roku pałac stał się siedzibą nowo utworzonej Fundacji Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Hrabstwa Kłodzkiego^[8]. W grudniu 2014 roku na skutek problemów finansowych właściciela obiekt wystawiono na licytację komorniczą^[8]. Obecnie (w roku 2016) budynek jest nieużytkowany.

Architektura

Pałac w Korytowie jest barokową budowlą dwutraktową wzniesioną na planie wydłużonego prostokąta^[5]. Bryła jest nakryta dachem czterospadowym i posiada dwie kondygnacje^[5]. Elewacje budynku są bogato zdobione i podzielone lizenami podtrzymującymi płaski gzyms^[6]. Wewnątrz są dwie sienie przelotowe z zachowanymi sklepieniami^[3]. Na fasadzie są dwa podobne do siebie półkoliste portale z boniowanymi pilastrami, zwieńczone wydatnymi gzymsami z maszkaronami i kartuszami herbowymi. Na tylnej ścianie budynku są dwa kolejne portale, znacznie skromniejsze^[6].

Do pałacu przylega park o powierzchni 6,7 ha, w którym rosną stare dęby, buki, graby i sosny wejmutki^[5].

Galeria

• 
  Pałac wraz z folwarkiem
• 
  Pałac
• 
  Oficyna
• 
  Portal
• 
  Główna brama
• 
  Pałac wraz z parkiem
• 
  Nepomuk w parku pałacowym
• 
  Herby: von Hartig, L Kolowrat-Krakowsky, P^{[uwaga 1]}
• 
  Herb von Hartig (1719)
• 
  Herb von
  Krakowský z Kolowrat

Uwagi

1. Herby Adama Franza von Hartiga(inne języki) (1724–1783) i hr. Marii Theresii von Kolovrat-Krakovský (1730–1791).

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024.
2. Województwo dolnośląskie. Mapa administracyjna, 1:180 000, wyd. Plan, Wrocław 2010.
3. Serwis turystyczny dolnego śląska. [dostęp 2016-10-06].
4. Graf Anton Esaias Isaias von Hartig. [dostęp 2024-03-25].
5. Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 354. ISBN 978-83-89188-95-3.
6. Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 244, 245. ISBN 838-5773-06-1.
7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2016-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
8. Marek Gałowski: Turysta Kłodzki. [dostęp 2016-10-06].