Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Państwo Kościelne
historyczne państwo na Półwyspie Apenińskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Państwo Kościelne (łac. Patrimonium Sancti Petri[2], ojcowizna po świętym Piotrze) – państwo istniejące w okresie od 755 (lub 754 albo 756) do 1870 roku[3] (zajęcie Rzymu po zjednoczeniu Włoch) i rządzone przez papieży jako świeckich monarchów[2]. Państwo było siedzibą Stolicy Apostolskiej i znajdowało się na terenie obecnych środkowych Włoch.
Remove ads
Początki
Zostało założone przez Pepina Krótkiego, króla Franków. Nadał on prawo do władania państwem papieżowi Stefanowi II. Państwo utworzono na terytoriach zdobytych podczas wojen z Longobardami[3].
Historia
Wielokrotnie bywało podbijane, na przykład w 1527 roku (tak zwane sacco di Roma). W latach 1809–1815 stało się częścią Francji napoleońskiej. W okresie zjednoczenia Włoch w roku 1860 utraciło terytoria wokół Bolonii, Rawenny, Ankony i Ferrary.
Powszechnie uważa się, że pozostałością po Państwie Kościelnym jest Watykan, ale w sensie międzynarodowo-prawnym są to dwa odrębne podmioty, które łączy jedynie osobowość międzynarodowo-prawna Stolicy Apostolskiej, czyli – ogólnie rzecz biorąc – osoba biskupa Rzymu.
Państwo Kościelne zostało zlikwidowane w 1870 roku po 1114 latach istnienia (zob. kwestia rzymska), wieńcząc proces zjednoczenia Włoch. Co znamienne, stołeczny Rzym stał się stolicą Włoch – kraju, który zlikwidował Państwo Kościelne.
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads