Park Moczydło w Warszawie

Park Moczydło – park na warszawskiej Woli, znajdujący się na terenie osiedla Koło, między ulicami: Deotymy, Górczewską, Prymasa Tysiąclecia i Czorsztyńską.

Park Moczydło w Warszawie

Park Moczydło widziany z Kopca Moczydłowskiego
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Dzielnica	Wola
Powierzchnia	19,94[1] ha
Projektant	Maria Szczypiorska, Alina Scholtz
Położenie na mapie Warszawy Park Moczydło w Warszawie
Położenie na mapie Polski Park Moczydło w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Park Moczydło w Warszawie
52°14′24,00″N 20°57′07,19″E
Strona internetowa

Historia

Park Moczydło w latach 70. XX wieku

Pod koniec XIX wieku na obszarze obecnego parku działała cegielnia przedsiębiorstwa Kohen i Oppenheim. Na terenie obecnych stawów znajdowały się wtedy wyrobiska gliny. Obszar ze wschodu na zachód przecinała ulica Jadwigi Łuszczewskiej, od której na północ odchodziła prostopadła ulica Magistracka, zaś na południe odchodziły ulice Zagłoby i Inowrocławska^{[uwaga 1][2]}. Uchwałą Magistratu m.st. Warszawy z dnia 10 maja 1927 zmieniono nazwę ulicy Jadwigi Łuszczewskiej na ulica Narcyzy Żmichowskiej^[3], aby nie powielała ona upamiętnienia tej samej patronki, którą od 1921 upamiętniała krzyżująca się z nią ulica Deotymy^[4].

Po śmierci Uszera Oppenheima^[5] w 1930 produkcję cegły z glinianek kontynuował Stanisław Grosman, prawdopodobnie do września 1939^[6]. Cegielnia posiadała przedwojenny adres Inowrocławska 5, zaś budynek cegielni znajdował się na terenie obecnego stadionu Klubu Sportowego „Olimpia”^[7]. Przedsiębiorstwo cegielni nie przetrwało wojny. W 1939 tereny cegielni i glinianek odkupiły od spadkobierców Kohena i Oppenheima władze miasta^[8].

Po II wojnie światowej znajdowały się tam glinianki, wysypiska i stare zabudowania^[9]. Teren uporządkowali w czynie społecznym uczniowie wolskich szkół, mieszkańcy i pracownicy lokalnych zakładów. Ze zwiezionych z Warszawy gruzów zniszczonych w czasie wojny budynków usypano sztuczne wzniesienie, nazywane Kopcem Moczydłowskim lub Górką Moczydłowską^[10].

Park został urządzony w latach 60. XX wieku według projektu Marii Szczypiorskiej i Aliny Scholtzówny jako teren rekreacyjny dla mieszkańców nowo wznoszonych okolicznych osiedli^[11]. Powstały wtedy: stadion Klubu Sportowego „Olimpia”, boiska i korty tenisowe, a także orczykowy wyciąg narciarski^[11].

W 2001 w południowo-zachodnim narożniku parku, w pobliżu skrzyżowania ulic Górczewskiej i Deotymy, odsłonięto posąg Chrystusa Miłosiernego autostwa Kazimierza Gustawa Zemły^[12].

Uchwałą Rady m.st. Warszawy z dnia 18 czerwca 2009 dotychczasowej ulicy Narcyzy Żmichowskiej nadano nazwę aleja Narcyzy Żmichowskiej, aby uwzględnić zmianę jej charakteru z miejskiej ulicy na aleję parkową^[13].

Uwagi

1. Ulica Inwrocławska do 1921 nazywana była ulicą Cegielnianą.

Przypisy

1. Zielona Warszawa. Parki – Park Moczydło. Urząd m.st. Warszawy. [dostęp 2012-08-23].
2. Spis ulic przemianowanych m.st. Warszawy. „Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy”. nr 60, s. 6-12, 5 lipca 1921.
3. Uchwała Magistratu m.st. Warszawy z dnia 10 maja 1927 r. w sprawie nadania nazw nowopowstałym ulicom. „Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy”. nr 66, s. 6-7, 17 czerwca 1927.
4. Michał Szymański: Tajemnicze miasto. Spacery po Warszawie. Wola podmiejska. Warszawa: Wydawnictwo CM, 2022, s. 96. ISBN 978-83-67240-29-1.
5. Oppenheim Uszer Mordka. [w:] Wirtualny Sztetl [on-line]. sztelt.org.pl. [dostęp 2021-08-15].
6. Archiwum Historii Mówionej - Sylwestra Sielużycka [online] [dostęp 2017-07-30] (ang.).
7. Glinianki na Kole [online], kolejkamarecka.pun.pl [dostęp 2017-07-30].
8. Archiwum Państwowe w Warszawie, Zespół Hipoteka Warszawska sygn. 29426, księga hipoteczna Kolonia we wsi Koło nr 304 A, 169, 321, 162 A/147 A, 95, 114, 70 A; W-2472
9. Karol Mórawski (red.): Leksykon wolski. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1997, s. 162. ISBN 83-7005-389-0.
10. Michał Szymański: Tajemnicze miasto. Spacery po Warszawie. Wola podmiejska. Warszawa: Wydawnictwo CM, 2022, s. 101. ISBN 978-83-67240-29-1.
11. Jarosław Trybuś: Przewodnik po warszawskich blokowiskach. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2011, s. 36. ISBN 978-83-60142-31-8.
12. Michał Szymański: Tajemnicze miasto. Spacery po Warszawie. Wola podmiejska. Warszawa: Wydawnictwo CM, 2022, s. 100. ISBN 978-83-67240-29-1.
13. Uchwała nr LVII/1744/2009 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie zmiany nazwy ulicy w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”. Dz.Urz.Woj. 2009.121.3561, s. 24031-24032, 2009-07-28.

Linki zewnętrzne

• Park na stronach m.st. Warszawy