Park Narodowy Salonga
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Park Narodowy Salonga (fr. Parc National de la Salonga) – park narodowy w środkowej Demokratycznej Republice Konga, założony w 1970 roku[1]. Park zajmuje powierzchnię 36000 km², co czyni go największym obszarem ochrony wilgotnego lasu równikowego w Afryce[1]. Podzielony jest na dwie części: północną (Parc National de la Salonga Nord) i południową (Parc National de la Salonga Sud)[1]. W 1984 roku organizacja UNESCO wpisała park na listę światowego dziedzictwa ze względu na bogactwo występujących tu zagrożonych gatunków zwierząt – żyje tu m.in. paw kongijski, szympans karłowaty i słoń leśny[1].
Rzeka Lulilaka w Parku Narodowym Salonga | |||
park narodowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data utworzenia | |||
Powierzchnia |
36000 km² | ||
2°00′S 21°00′E | |||
| |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
przyrodniczy |
Spełniane kryterium |
VII, IX |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Afryka |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1984 |
Obiekt zagrożony |
1999-2021 |
W 1999 roku Park trafił na listę zagrożonych miejsc światowego dziedzictwa. Wśród powodów wymieniano presję ze strony ludzi, którzy kłusowali w Parku i wypalali las deszczowy pod uprawy rolne. Ale także planowane odwierty w poszukiwaniu ropy naftowej. W 2021 roku uznano, że wysiłki mające na celu ochronę lasu deszczowego przynoszą efekty i Park Narodowy Salonga skreślono z listy miesc zagrożonych[2].