Paul Williams (ur. 27 lipca 1981 w Aiken) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii półśredniej (do 147 funtów).
.jpg) | |
| Pseudonim |
The Punisher |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
185 cm |
| Styl walki |
leworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior średnia |
| Bilans walk zawodowych[infobox 1] | |
| Liczba walk |
43 |
| Zwycięstwa |
41 |
| Przez nokauty |
27 |
| Porażki |
2 |
| Remisy |
0 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Kariera zawodowa
Zawodową karierę rozpoczął w 2000. w latach 2000-05 stoczył 28 walk, wszystkie wygrał. 27 maja 2006 wygrał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie z niepokonanym wcześniej Walterem Dario Matthysse[1]. Trzy miesiące później znokautował w czwartej rundzie byłego mistrza świata WBA w kategorii junior półśredniej, Sharmbę Mitchella[2]. W 2006 jeszcze raz stanął w ringu. W listopadzie pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Santosa Pakau.
Następnie został ogłoszony przez WBO oficjalnym pretendentem do tytułu mistrza świata tej organizacji. 14 lipca 2007 Williams zdobył pas mistrzowski pokonując na punkty Meksykanina Antonio Margarito[3]. Tytuł stracił już w pierwszej obronie, 9 lutego 2008, przegrywając na punkty z Portorykańczykiem, Carlosem Quintaną[4], jednak cztery miesiące później odzyskał go, pokonując Quintanę w walce rewanżowej już w pierwszej rundzie[5].
Dosyć szybko zrezygnował z tytułu i zmienił kategorię wagową na wyższą. 25 września 2008 roku już w pierwszej rundzie znokautował Andy'ego Kolle[6]. Zaledwie dwa miesiące później w walce o tytuł tymczasowego mistrza świata federacji WBO w kategorii junior średniej pokonał przez techniczny nokaut w ósmej rundzie Verno Phillipsa[7].
Po tej walce po raz kolejny zmienił kategorię wagową (tym razem na średnią) i 11 kwietnia 2009 roku zmierzył się z byłym mistrzem świata wszystkich czterech największych federacji w kategorii junior średniej, Ronaldem Wrightem, który był nieaktywny od prawie dwóch lat. Williams pewnie wygrał pojedynek na punkty w stosunku 119-109, 119-109 i 120-108[8]. 5 grudnia tego samego roku pokonał decyzją większości na punkty Sergio Gabriela Martíneza. Obaj pięściarze w pierwszej rundzie leżeli na deskach[9].
Kolejną walkę stoczył 8 maja 2010 z byłym mistrzem IBF wagi półśredniej Kermitem Cintronem, którego pokonał przez techniczną decyzję w czwartej rundzie, podczas zwarcia Paul Williams upadł a rozpędzony Cintron potykając się o nogę upadającego Williamsa wypadł poza ring, odnosząc kontuzję. Do momentu zakończenia walki Williams prowadził na punkty 4w stosunku 40–36 i 39–37 dla Williamsa oraz 36–40 dla Cintrona.
20 listopada 2010 przeciwnikiem Williamsa był ponownie Sergio Gabriel Martínez, a stawką pojedynku był należący do Martineza pas WBC wagi średniej. Williams przegrał przez KO w drugiej rundzie. Była to jego druga porażka w karierze i pierwsza przed czasem. Na ring powrócił 9 lipca 2011 wygrywając niejednogłośnie z Erislandy Lara, wynik budził kontrowersję ponieważ według obserwatorów to Lara zasłużył na zwycięstwo.[10]
27 maja 2012 roku Williams uległ wypadkowi drogowemu. Po upadku z motoru doznał urazu rdzenia kręgowego i został sparaliżowany od pasa w dół[11].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
