Poliakrylonitryl
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poliakrylonitryl (PAN) – polimer otrzymywany w wyniku polimeryzacji akrylonitrylu. Czysty poliakrylonitryl jest sztywny i kruchy. Chociaż jest termoplastem, to nie przetwarza się go technikami typowymi dla tego typu materiałów, ponieważ temperatura jego topnienia, która wynosi ponad 300 °C, jest wyższa od temperatury jego termicznego rozkładu[1].
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
Monomery |
CH2=CHCN | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Struktura meru |
-[-CH2-CH(CN)-]- | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||
|
Polimer ten i jego kopolimery są stosowane głównie do produkcji włókien sztucznych, o własnościach zbliżonych do jedwabiu i wełny. Stosowany jest także do produkcji tkanin filtracyjnych i jako substrat do produkcji włókien węglowych.