Powstanie w Beludżystanie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powstanie w Beludżystanie – konflikt pomiędzy rządami Iranu i Pakistanu a beludżyjskimi rebeliantami, trwający w latach 1948, 1958–1959, 1963–1967, 1972–1977 i z niską intensywnością od 2003 roku.
Różowym kolorem zaznaczone terytorium z dominacją Beludżów | |||
Czas |
od 1948 z różną intensywnością | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
chęć zdobycia większej autonomii, niezadowolenie z rządów Pakistanu i Iranu | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
brak współrzędnych |
Konflikt ma miejsce na terenie bogatym w zasoby naturalne[1] w historycznej krainie Beludżystan – w prowincji Beludżystan należącej do Pakistanu i ostanie Sistan i Beludżystan należącym do Iranu. Powstanie toczy się z różną intensywnością od 1948 roku[2] (tj. od upadku Kalatu)[3]; ostatnio wzrost intensywności konfliktu odnotowano po protestach w Iranie w 2022 roku[4]. Siły powstańcze są zróżnicowane, tworzą je zarówno zwolennicy szerzej autonomii Beludżystanu jak i pełnej niepodległości[3] (największą grupę tworzą bojownicy Armii Wyzwolenia Beludżystanu); powstańców wspierają radyklane ugrupowania islamskie jak Jundallah oraz ugrupowania powiązane z Talibanem[5][6].