Proces załogi Dachau (US vs. Martin Gottfried Weiss i inni)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Proces załogi Dachau (US vs. Martin Gottfried Weiss i inni) odbył się w dniach 15 listopada – 13 grudnia 1945 roku przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau. Na ławie oskarżonych zasiadł Martin Gottfried Weiss (były komendant obozu) oraz 39 innych członków załogi hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Dachau. Wśród oskarżonych znaleźli się, oprócz Weissa, między innymi: lekarze Karl Klaus Schilling i Hans Eisele, odpowiedzialni za liczne eksperymenty pseudomedyczne przeprowadzone na więźniach. Oskarżony Johann Baptist Eichelsdorfer był ostatnim komendantem Kaufering IV, podobozu Dachau, dokąd wysyłano niezdolnych do pracy i chorych więźniów, pozostawiając ich swojemu losowi. Innymi ważniejszymi oprawcami, którzy stanęli przed trybunałem byli: Johann Kick (szef Wydziału Politycznego obozu, czyli obozowego Gestapo) i Franz Xaver Trenkle (jeden z głównych wykonawców egzekucji na więźniach i radzieckich jeńcach wojennych przetrzymywanych w obozie). Wśród oskarżonych znalazł się także były szef krematoriów w Auschwitz-Birkenau Otto Moll.
42 oskarżonym zarzucano udział w organizacji przestępczej, za jaką Trybunał uznał załogę Dachau. Jak stwierdził Trybunał, jedynym celem załogi obozu była masowa eksterminacja i maltretowanie więźniów. Wszyscy oskarżeni zostali uznani za winnych stawianych im zarzutów. 37 oskarżonych skazanych zostało za swoje zbrodnie na karę śmierci przez powieszenie (wykonano 28 wyroków, 9 oskarżonym karę śmierci zamieniono na kary pozbawienia wolności, a w przypadku Hansa Eisele wyrok wstrzymano, gdyż miał być on także jednym z oskarżonych w procesie załogi Buchenwaldu), a 3 na kary pozbawienia wolności.