Auschwitz-Birkenau

Zespół niemieckich obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i okolicach / Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:

Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Auschwitz-Birkenau?

Podsumuj ten artykuł dla 10-latka

POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA

Konzentrationslager Auschwitz, w szczególności KL Auschwitz I (Stammlager), KL Birkenau (Auschwitz II) i KL Monowitz (Auschwitz III) – zespół niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych[1] i obozu zagłady, działający w latach 1940–1945 w Oświęcimiu (niem. Auschwitz) i pobliskich miejscowościach; symbol Zagłady Żydów[2], nazywany też „fabryką śmierci”. Jako jedyny niemiecki obóz koncentracyjny został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO (1979) pod nazwą Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940–1945)[3][4]. W części obozu utworzono Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (1947), pomnik i instytucję kultury dokumentującą zbrodnie niemieckie w okupowanej Polsce.

Quick facts: Typ, Odpowiedzialny, Rozpoczęcie działalności...
Auschwitz-Birkenau
Ilustracja
Typ

obóz zagłady

Odpowiedzialny

Flag_of_Germany_%281935%E2%80%931945%29.svg III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

1940

Zakończenie działalności

1945

Terytorium

Polska pod okupacją niemiecką (terytorium anektowane przez III RzeszęProwincja Górny Śląsk)

Miejsce
  • Oświęcim (niem. Auschwitz)
  • Brzezinka (niem. Birkenau)
  • Monowice (niem. Monowitz)
  • Narodowość więźniów

    Żydzi, Polacy, Romowie, Rosjanie, Serbowie i inni

    Liczba ofiar

    ponad 1 300 000

    Liczebność personelu

    7000 SS-manów

    Komendanci
  • Rudolf Höß
  • Arthur Liebehenschel
  • Richard Baer
  • Wyzwolony przez

    Armia Czerwona

     

    27 stycznia 1945

    Upamiętnienie

    Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu

    Strona internetowa
    Close
    Quick facts: Państwo , Typ, Spełniane kryterium, Numer re...
    Auschwitz-Birkenau.
    Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940–1945)
    Auschwitz Birkenau
    German Nazi Concentration and Extermination Camp (1940–1945)[infobox 1]
    Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
    ilustracja
    Państwo

    Flag_of_Poland.svg Polska

    Typ

    kulturowy

    Spełniane kryterium

    VI

    Numer ref.

    31

    Region[infobox 2]

    Europa i Ameryka Północna

    Historia wpisania na listę
    Wpisanie na listę

    1979
    na 3. sesji

    Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego
    Mapa konturowa powiatu oświęcimskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Auschwitz-Birkenau”
    Położenie na mapie Polski
    Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Auschwitz-Birkenau”
    Położenie na mapie województwa małopolskiego
    Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Auschwitz-Birkenau”
    Ziemia50°02′14,75″N 19°10′26,76″E
    Close
    Bundesarchiv_B_285_Bild-04413%2C_KZ_Auschwitz%2C_Einfahrt.jpg
    Tory kolejowe, wartownia i brama główna Auschwitz II (Birkenau), widok z rampy wewnątrz obozu, 1945
    Dzieci za drutami obozu. Kadr z filmu sowieckiego dokumentującego wyzwolenie Auschwitz

    Nazwy Auschwitz, Birkenau i Monowitz są niemieckimi odpowiednikami polskich nazw Oświęcim, Brzezinka i Monowice, stosowanymi po agresji Niemiec na Polskę w 1939 roku i aneksji tych ziem przez III Rzeszę[5]. Oświęcim dekretem Hitlera z 8 października 1939 został wcielony do III Rzeszy i znalazł się w granicach tego co okupant nazywał Wielkimi Niemcami, w powiecie bielskim (Landkreis Bielitz) rejencji katowickiej (Regierungsbezirk Kattowitz) prowincji Górnego Śląska (Provinz Oberschlesien). W 1940 roku na tych terenach władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Rozbudowywany był potem stopniowo, ostatecznie stając się głównym miejscem masowej eksterminacji około 1,1 miliona Żydów z całej Europy, a także 140–150 tysięcy Polaków, około 23 tysięcy Romów, około 12 tysięcy jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości[6].