Profilaktyka trzeciorzędowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Profilaktyka trzeciorzędowa (III fazy, metafilaktyka[1]) – ostatni z trzech poziomów profilaktyki zdrowotnej obejmujący działania skierowane do grup przewlekle chorych lub niepełnosprawnych i mający na celu zapobieganie nasileniu skutków choroby bądź niepełnosprawności[2][3] lub powikłań choroby (do zgonu włącznie[4]). Obejmuje działania rehabilitacyjne w celu przywrócenia (lub zwiększenia) sprawności, pomoc w radzeniu sobie z ograniczeniami narzucanymi przez chorobę, przeciwdziałanie izolacji społecznej chorego, dalszemu spadkowi kondycji psychicznej i fizycznej[2][3] oraz nawrotom choroby[3].