Przetacznik (roślina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przetacznik (Veronica L.) – rodzaj roślin, współcześnie umieszczany w obrębie babkowatych (Plantaginaceae). W większości XX-wiecznych ujęć taksonomicznych rodzaj ten zaliczany był do rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae) lub przetacznikowatych (Veronicaceae). W dominującym od lat 20. XX wieku[4], wąskim ujęciu taksonomicznym rodzaju należało tu ok. 180 gatunków roślin zielnych rosnących głównie w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej[5]. Na przełomie XX i XXI wieku badania filogenetyczne dowiodły, że 10 wyodrębnianych rodzajów, obejmujących głównie rośliny z półkuli południowej, w istocie jest tu zagnieżdżonych i zostały włączone do tego rodzaju[6][7][8][4]. W szerszym ujęciu rodzaj obejmuje około 460 gatunków[9] grupowanych w 13 podrodzajach, w tym także drzewa i krzewy z półkuli południowej, wyodrębniane wcześniej w rodzaj hebe (Hebe)[10]. Do rodzaju należy szereg kosmopolitycznych chwastów, liczne gatunki uprawiane są jako ozdobne, część wykorzystywana jest w ziołolecznictwie[10].
Morfologia (przetacznik polny) | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
przetacznik | ||
Nazwa systematyczna | |||
Veronica L. Sp. Pl. 9. 1753 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Zasięg | |||
| |||
|
Nazwa rodzaju pochodzi od znanej z Ewangelii św. Weroniki. W średniowieczu istniał pogląd, że w drobnych kwiatach przetaczników można dostrzec jej twarz[11].