Pęcherzyk nasienny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pęcherzyk nasienny (łac. vesicula seminalis, glandula seminalis) – parzysty narząd męskiego układu rozrodczego, mający kształt podłużnego woreczka o długości 4–5 cm, szerokości 1,5–2,5 cm i grubości do 1,5 cm[1]. Położony jest w okolicy dna pęcherza moczowego; wydziela około 70% objętości ejakulatu. Błona śluzowa pęcherzyka nasiennego zawiera nabłonek wielorzędowy walcowaty nieurzęsiony[2] wydzielający składniki spermy: białka, enzymy, fruktozę, prostaglandyny oraz fosforylocholinę. Ujścia pęcherzyka nasiennego wnikają do nasieniowodu w miejscu zwanym bańką.