Pęd podziemny – zmodyfikowany rodzaj pędu rosnący pod ziemią. Od pędu nadziemnego różni się brakiem liści, które przekształcone są w łuski, grubością, oraz brakiem ciałek zieleni. Pędy podziemne występują głównie u wieloletnich roślin zielnych – bylin. Są organami spichrzowymi – magazynują materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie okresów spoczynku zimowego (lub letniego u bylin w tropikach). U roślin tych na zimę obumiera pęd nadziemny, przetrwa natomiast pęd podziemny. Ze znajdujących się na nim pączków na wiosnę odnawia się część nadziemna. Pędy podziemne pełnią także drugą funkcję – biorą udział w rozmnażaniu wegetatywnym. Zasadnicze rodzaje pędów podziemnych to:

Thumb
Pęd nadziemny i podziemny – zgrubiałe kłącze u imbiru

Rośliny posiadające pędy podziemne często są geofitami.

Bibliografia

  • Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.
  • Maria Górska: Podziemne części roślin i ich badanie. Poznań: Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1959.

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.