Rada królewska w Szwecji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szwedzka rada królewska (szw.: Riksrådet aż do roku 1687; czasem latynizowane jako Senatus Regni Sueciae).
Powstała w X wieku, najważniejszym jej ówczesnym członkiem był dowódca zbrojny riksjarl. Od roku 1275 była stałą instytucją. W roku 1634 kanclerz Axel Oxenstierna wydał konstytucję ustanawiającą skład rady. Od tego roku kraj rządzony był przez pięciu urzędników:
- Riksdrots – wymiar sprawiedliwości
- Riksmarsk – odpowiednik konetabla francuskiego, dowódca wojsk lądowych
- Riksamiral – królewski admirał
- Rikskansler – kanclerz
- Riksskattmästare – skarbnik
- wielkie znaczenie miał też urząd landmarszałka (lantmarskalk) – przewodniczącego stanowego parlamentu Ståndsriksdagen. W wieku XVIII obok przewodniczącego rady (kanceli president) był to najważniejszy urząd w kraju. Przed XVIII wiekiem jego funkcję pełnili poszczególni urzędnicy ustanowieni na mocy konstytucji z 1634 roku.
- innym ważnym urzędem było założone w 1651 Kommerskollegium.
Na wzór kontrolowanej przez Rosjan szwedzkiej Rady Państwa powołano w I Rzeczypospolitej według projektu ambasadora rosyjskiego Radę Nieustającą[1].