Ramiro II

Ramiro II (ur. ok. 900, zm. 951) – syn Ordona II, król Leónu w latach 931-951.

Ten artykuł dotyczy króla Leonu. Zobacz też: hasło o Ramiro II, królu Aragonii.

Ramiro II

Król Leónu
Okres	od 931 do 951
Poprzednik	Alfons IV Mnich
Następca	Ordoño III
Dane biograficzne
Dynastia	Perez
Data urodzenia	ok. 900
Data śmierci	951
Ojciec	Ordoño II
Matka	Elvira
Żona	Adosinda Osóreza od ok. 925 do 930
Dzieci	Beremund Teresa Ordoño III
Żona	Urraka z Pampeluny od 932
Dzieci	Sancho I Gruby Elwira

Pierwotnie był tytularnym królem jedynie małej części Asturii. Zyskał koronę Leónu (i Galicji) po tym jak jego brat - Alfonso IV abdykował w 931. Kontynuował politykę swego ojca polegającą na stopniowym zdobywaniu ziemi - w 935^[1] roku zdobył Madryt. Ramiro był też twórcą przymierza między Nawarrą, Aragonią i Leónem, dzięki któremu w 939, w bitwie pod Simancas pokonano muzułmanów. Pozwoliło to na przesunięcie granicy królestwa z Duero do Tormes.

W ostatnich latach swoich rządów Ramiro musiał zgodzić się na kastylijską niepodległość pod rządami hrabiego Fernána (Ferdynanda) Gonzáleza. W 950 jeszcze raz poprowadził wyprawę przeciwko muzułmanom i pokonał ich w bitwie pod Talavera de la Reina.

Był dwukrotnie żonaty:

• ok. 925 ożenił się z Adosindą Osórezą (córką hrabiego Gutierresa Osóreza i Aldonça Gutiérrez). "Rozwiedli" się w 930. Ich dzieci:
  • infant Beremund z Leónu (930-941),
  • infantka Teresa z Leónu,
  • infant Ordoño III z Leónu (ok. 926-955).
• w 932 poślubił Urrakę z Pampeluny (córkę Sancha I z Nawarry). Ich dzieci:
  • infant Sancho I z Leónu (935-966),
  • infantka Elwira z Leónu (?-986).