Ratusz w Krakowie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ratusz w Krakowie (istniejący w latach ok. 1300–1820) – budowla wzniesiona na przełomie XIII i XIV wieku, dziś nieistniejąca, jedna z najstarszych w Polsce siedzib władz miejskich w średniowieczu i czasach nowożytnych.
Ten artykuł dotyczy budynku. Zobacz też: Wieża ratuszowa w Krakowie, Pałac Wielopolskich w Krakowie. |
Ratusz krakowski (makieta, stan z 1787) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres |
Rynek Główny 1 | ||
Styl architektoniczny | |||
Ukończenie budowy |
ok. 1300 | ||
Zniszczono |
1820 | ||
Właściciel |
Miasto Kraków (teren) | ||
50°03′41″N 19°56′11″E | |||
|
Budynek był położony w południowo-zachodniej części Rynku, prostopadle do Sukiennic, zburzony został w 1820 roku. Współczesna szczegółowa rekonstrukcja poza materiałem archeologicznym (wykopaliska prowadzone w latach 2005–2006), dokonana została w oparciu o plan miejski (nazywany "Planem Dominika Pucka") z 1787 roku, którego autorem był miejski geometra Dominik Pucek (1723–1789) oraz liczny materiał ikonograficzny (m.in. krakowski Rynek uwieczniony został na trzech obrazach Michała Stachowicza, z których dwa dotyczyły insurekcji kościuszkowskiej, a trzeci pochodu na Rynku w dniu składania homagium ks. Karolowi Auerspergowi 17 sierpnia 1796 roku), jak też archiwalia miejskie (np. Schmaus von Livonegg, dyrektor ck dyrekcji budownictwa w Krakowie, wykonał w roku 1802 inwentaryzację rysunkową i projekty przebudowy ratusza; poza tym liczne akta ławnicze, wójtowskie, radcowskie, księgi rachunkowe, rejestry podatkowe, księgi wiertelnicze i akta cechowe).