Równina Wełtyńska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Równina Wełtyńska (313.28) – mezoregion fizycznogeograficzny; falista i pagórkowata wysoczyzna z płaskimi równinami, zagłębieniami i dolinami. Położona w północno-zachodniej Polsce, na wschód od Doliny Dolnej Odry i na południe od Puszczy Bukowej. Zajmuje powierzchnię 969 km². Obszar równiny zbudowany jest głównie z gliny morenowej. Część wschodnia bezleśna o charakterze rolniczym. Część zachodnia o większej lesistości, z urozmaiconym krajobrazem i z kilkoma jeziorami. Od południa przechodzi w Pojezierze Myśliborskie.