STS-41-C
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
STS-41-C (ang. Space Transportation System) – piąta misja amerykańskiego wahadłowca kosmicznego Challenger i jedenasta programu lotów wahadłowców. Wyprawa została przedłużona o jeden dzień z powodu problemów z przechwyceniem satelity Solar Max (dlatego lądowanie wahadłowca odbyło się w bazie wojskowej Edwards, a nie jak początkowo planowano w Centrum Kosmicznym imienia Johna F. Kennedy’ego)[1].
Szybkie fakty Indeks COSPAR, Zaangażowani ...
Dane misji | |||
Indeks COSPAR |
1984-034A | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | |||
Oznaczenie kodowe |
STS-41-C | ||
Pojazd | |||
Wahadłowiec | |||
Załoga | |||
L-P: Crippen, Hart, van Hoften, Nelson i Scobee | |||
Dowódca | |||
Start | |||
Miejsce startu | |||
Początek misji |
6 kwietnia 1984 13:58:00 UTC | ||
Orbita okołoziemska | |||
Apogeum |
468 km | ||
Perygeum |
222 km | ||
Okres orbitalny |
91,4 min | ||
Inklinacja orbity |
28,5° | ||
Lądowanie | |||
Miejsce lądowania |
Edwards AFB, pas startowy 17 | ||
Lądowanie |
13 kwietnia 1984 13:38:07 UTC | ||
Czas trwania misji |
6 dni, 23 godz, 40 min, 7 sek | ||
Przebyta odległość |
4 619 000 km | ||
Liczba okrążeń Ziemi |
108 | ||
Program lotów wahadłowców | |||
|
Zamknij