Salome (żona Zebedeusza)
uczennica Chrystusa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Salome, Maria Salome, Shelomit, שלומית (ur. I wiek p.n.e., zm. I wiek n.e.) – żona Zebedeusza i matka dwóch apostołów: Jakuba Większego i Jana Ewangelisty, święta Kościoła katolickiego
Maria Salome i Zebedeusz z synami Jakubem Starszym i Janem Ewangelistą (Hans Süß von Kulmbach). | |||
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Czczona przez | |||
Wspomnienie | |||
Patronka | |||
|
Opiekowała się Jezusem podczas jego pobytu w Galilei[1]. Gdy Jezus po raz ostatni wyjechał do Jerozolimy, Salome poprosiła go, aby dał jej synom miejsce obok niego w Królestwie Niebieskim. Jezus powiedział jej wówczas, że miejsce obok niego zajmie osoba, dla której Bóg je przygotował[1]. Znajdowała się w grupie kobiet także towarzyszących Jezusowi podczas ukrzyżowania. Wraz z Marią Magdaleną i Marią Kleofasową zaniosła wonności do grobu Jezusa, gdzie anioł ogłosił im, że Chrystus zmartwychwstał[2].
Wspomnienie liturgiczne św. Salome obchodzone jest 24 kwietnia[3] i 22 października[4][5]. Jest patronką Veroli, którą według tradycji schrystianizowała[6] oraz diecezji Frosinone-Veroli-Ferentino[7].