Schronisko „Orzeł”
schronisko w Górach Sowich Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko „Orzeł” (dawniej Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone w Górach Sowich, przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę, pod szczytem Sokolicy, na wysokości 844 m n.p.m.[1].
 Widok od północnego zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
844[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°39′51,07″N 16°28′23,39″E | |
| Strona internetowa | |
Poniżej schroniska znajdują się rozległe łąki, ciągnące się w kierunku doliny Czarnego Potoku, a powyżej są rozległe lasy dolnoreglowe[1].
Schronisko powstało w roku 1930. Zostało zbudowane na zlecenie mistrza krawieckiego Juliusa Dintera. Zaraz po II wojnie światowej było nieużytkowane. W 1950 przejął je Fundusz Wczasów Pracowniczych, natomiast w 1960 Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Śnieżnik”[1]. W roku 1968 zostało oddane w ajencję, a w 1992 sprywatyzowane i pozostaje nieprzerwanie w rękach tej samej rodziny[2].
Schronisko posiada 90 miejsc noclegowych w pokojach od 1- do 6-osobowych oraz w dwóch salach zbiorowych (8- i 12-osobowej)[3]. Schronisko prowadzi zarówno bufet jak i całodzienne wyżywienie. Przy obiekcie funkcjonują dwa wyciągi narciarskie.
Obok schroniska przechodzi 
szlak z Rzeczki na Wielką Sowę[4].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
