Silnik główny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Silnik główny – główna jednostka napędowa statku (okrętu), maszyna przetwarzająca energię chemiczną zawartą w paliwie na energię mechaniczną. Energia ta wytworzona w silniku głównym przekazywana, jest następnie za pomocą wału do pędnika wodnego. W tym znaczeniu silnik główny określa jego przeznaczenie, czyli silnik do napędu jednostki pływającej. Na niektórych statkach (częściej okrętach), może być wiele silników głównych. Z uwagi na jego podstawowe znaczenie dla bezpieczeństwa statku, musi być on niezawodny i spełniać wymagania przepisów towarzystw klasyfikacyjnych. Znajduje się wraz z niezbędną do jego działania infrastrukturą w pomieszczeniu siłowni (maszynowni) okrętowej.
Specyficznym rozwiązaniem jest zastosowanie do napędu silnika elektrycznego. Z uwagi na to, że silnik ten współpracuje w ramach siłowni spalinowo – elektrycznej lub parowo elektrycznej z silnikami cieplnymi, de facto nie jest on silnikiem głównym tylko częścią tego układu.