Silnik o zapłonie iskrowym
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Silnik o zapłonie iskrowym (ZI) jest silnikiem cieplnym spalinowym o spalaniu wewnętrznym, w którym spalanie ładunku zainicjowane jest iskrą elektryczną powstającą pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej[1]. Mieszanina paliwa i powietrza musi być przygotowana odpowiednio wcześniej przed momentem zapłonu, do jej zapalenia niezbędna jest wytworzona w odpowiednim źródle iskra[1]. Sprawność silnika o zapłonie iskrowym zależy w głównej mierze od stopnia sprężania[1].