Sobór św. Zofii w Harbinie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sobór św. Zofii w Harbinie – prawosławny sobór w Harbinie, wzniesiony w latach 1923–1932.
dawny sobór | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
45°46′05,1″N 126°37′17,5″E | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Strona internetowa |
Budowa soboru św. Zofii, jednej z siedemnastu cerkwi prawosławnych w Harbinie[1], rozpoczęła się w 1923. Jako miejsce pod budowę murowanego soboru wybrano teren, na którym w 1907 wzniesiono drewnianą cerkiew wojskową. Budowlę wzorowano na cerkwiach w Borkach i w Petersburgu związanych z katastrofą carskiego pociągu pod Borkami[2]. Prace nad świątynią trwały do 1932[3]. Obiekt został znacząco powiększony w porównaniu z pierwszą cerkwią, gdyż w międzyczasie liczba wyznawców prawosławia w mieście znacznie wzrosła[3].
Po wyjeździe większości prawosławnych Rosjan z Harbinu porzucona świątynia została zaadaptowana na magazyn[4]. W 1997 sobór został wyremontowany, posiada status zabytku pierwszej klasy[5]. Mieści od tej pory galerię architektury[3]. Sam budynek reprezentuje styl rosyjsko-bizantyjski[3]. Jego łączna powierzchnia wynosi 721 metrów kwadratowych, co czyni z niego największą prawosławną świątynię spośród wszystkich istniejących dawniej lub obecnie w mieście[5].