Song Taizong

Song Taizong (ur. 20 listopada 939 w Kaifengu, zm. 8 maja 997) – drugi cesarz Chin z dynastii Song, panujący od roku 976 do śmierci^[1][2].

Taizong

Cesarz Chin
Okres	od 14 listopada 976 do 8 maja 997
Poprzednik	Song Taizu
Następca	Zhenzong
Dane biograficzne
Dynastia	Song
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 939 Kaifeng
Data śmierci	8 maja 997
Miejsce spoczynku	Gongyi
Ojciec	Zhao Hongyin
Matka	Zhaoxian
Rodzeństwo	Song Taizu
Małżeństwo	Yide, Mingde
Dzieci	Zhenzong

Życiorys

Przed objęciem władzy

Urodził się w roku 939 w Kaifengu. W 960 roku jego brat Song Taizu został cesarzem Chin. Po jego śmierci w 976 roku w niejasnych okolicznościach przejął władzę zamiast jednego z dwóch pełnoletnich synów poprzedniego cesarza^[1]. Według przekazów Song Taizu odznaczał się przed śmiercią dobrym zdrowiem, co poskutkowało podejrzeniami o to, iż Taizong zabił swojego brata. Legenda mówi zaś, że cesarzowa wdowa Du przed swoją śmiercią w 961 roku skłoniła Taizu do oddania władzy po jego śmierci w ręce Taizonga.

Panowanie

Dokonał konsolidacji państwa oraz poszerzył jego granice o część południowych Chin^[1]. Nieudanie próbował odzyskać obszar części północnych Chin między Wielkim Murem Chińskim, a obecną stolicą państwa – Pekinem^[1][3]. Doznał tam klęski z rąk plemienia Kitanów^[1]. W 979 roku podbił Północne Han. Usprawnił administrację państwa, dzieląc państwo na 15 prowincji tak jak za czasów dynastii Tang^[1]. Jego panowanie zapoczątkowało okres rozwoju kulturalnego i społecznego^[1]. Zmarł 8 maja 997 roku, gdy tron przejął jego syn Zhenzong.