Stanisław Kostka Krajewski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Kostka Krajewski herbu Trzaska (ur. 1746 - zm. 28 listopada 1801[1]) – instygator koronny w latach 1772-1794, łowczy płocki w latach 1766-1772, starosta gołąbski w 1773 roku, członek konfederacji targowickiej, w 1792 roku był członkiem Komisji Skarbowej Koronnej.
Trzaska | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec |
Jan Chryzostom Krajewski |
Matka |
Krystyna Katarzyna Czosnowska |
Żona |
Franciszka Kluszewska |
Dzieci |
Jan Stanisław Krajewski |
Odznaczenia | |
Syn Jana Chryzostoma Krajewskiego kasztelana płockiego. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1774 roku otrzymał dobra: Żyżyn, Kotliny, Zagrody, Borysów, Strzyżowo i inne. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego[2].
Żonaty z Franciszką Kluszewską, miał córki Annę i Teresę oraz syna Jana Stanisława (zm. 1794).
Był od 1782 kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Pochowany w katakumbach na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (rząd 68-6)[3].