Stanisław Pawłowicz Naruszewicz
kasztelan smoleński i mścisławski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Pawłowicz Naruszewicz herbu Wadwicz (zm. na początku 1589 roku) – kasztelan smoleński w 1588 roku, kasztelan mścisławski ok. 1582 roku, derewniczy wileński w latach 1574-1589, ciwun wileński w latach 1564-1589, sprawca starostwa grodzkiego wileńskiego w 1563 roku[1].
Ten artykuł dotyczy kasztelana smoleńskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Syn Pawła, sekretarza królewskiego i pisarza litewskiego, brat Mikołaja (zm. 1575), sekretarz królewskiego i pisarza litewskiego.
Pełnił obowiązki ciwuna wileńskiego w latach 1564–1589. Jako przedstawiciel Wielkiego Księstwa Litewskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku[2]. Około 1582 roku był kasztelanem mścisławskim[3]. Od 1588 do śmierci pełnił urząd kasztelana smoleńskiego.
Trzykrotnie żonaty. Żona Elżbieta (Halszka) Komajewska, marszałkówna litewska[4], urodziła 2 córki: Barbarę, późniejszą żonę Janusza Tyszkiewicza Skumina, wojewody wileńskiego i Krystynę, żonę Jana Paca, wojewody mińskiego. Z synów: Samuela i Wojciecha, którzy byli bezpotomni. Druga żona Maryna Połubińska, była wnuczką Wasyla Andrejewicza Połubińskiego(inne języki), marszałka litewskiego.
Był wyznawcą kalwinizmu[5].