Stowarzyszenie życia apostolskiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stowarzyszenie życia apostolskiego (łac. Societas vitæ apostolicæ) – w Kościele katolickim wspólnota religijna, która podlega własnym, zatwierdzonym przez kompetentną władzę regułom i realizująca wspólnie przyjęte cele, a której członkowie prowadzą wspólne życie. W zależności od władzy zatwierdzającej stowarzyszenia określane są jako działające na prawie diecezjalnym lub prawie papieskim. Stowarzyszenia życia apostolskiego nie są ze swej natury ani instytutami kleryckimi, ani też laickimi – naturę tę regulują przepisy własne instytutu. Stowarzyszenia różnią się od instytutów zakonnych przede wszystkim brakiem publicznych ślubów, jednak mogą wymagać tzw. innych więzów, jak przyrzeczenia czy kontrakty. Sposób działania stowarzyszenia życia apostolskiego reguluje w Kościele łacińskim Kodeks prawa kanonicznego (zwłaszcza w kanonach 731–746), natomiast w katolickich Kościołach wschodnich Kodeks kanonów Kościołów wschodnich (zwłaszcza w kanonach 554–562), w którym stosuje się nazwę stowarzyszenia życia wspólnego na wzór zakonników[1].
Definicja intuicyjna |
Stowarzyszenia życia apostolskiego – to w Kościele katolickim rodzaj zgromadzeń (instytutów) zakonnych, których członkowie związani są przyrzeczeniem albo innym węzłem, ale nie publicznym ślubem zakonnym. |