Strzałokrzyżowcy
węgierski ruch faszystowski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Strzałokrzyżowcy, nilaszowcy[1], nyilasowcy[2] (węg. nyilaskeresztesek) – faszystowskie[3][4][5][6][7][8][9], narodowosocjalistyczne[10], skrajnie prawicowe[3][10][11][12][13], antykomunistyczne i antysemickie ugrupowanie założone w 1935 roku na Węgrzech przez Ferenca Szálasiego, w czasie II wojny światowej kolaborujące z III Rzeszą.
Nazwa pochodzi od używanego przez organizację emblematu: strzał ułożonych w formie krzyża. Krzyż ma być symbolem wierności ideałom, strzały symbolizują nienawiść do przeciwników i gotowość do wojny, a skierowanie grotów w cztery strony świata oznacza daleki zasięg i nieograniczone ambicje organizacji, by rozszerzać swe wpływy. Flagę strzałokrzyżowców wzorowano na fladze NSDAP.
Strzałokrzyżowcy odpowiedzialni są za politykę ludobójstwa (szczególnie w stosunku do ludności żydowskiej) po przejęciu, za zezwoleniem władz niemieckich, władzy na Węgrzech w październiku 1944 roku[14]