Stupa

Stupa (sanskr. स्तूप stūpa; pali थुप thūpa, taj. เจติย czedi; laot. that; jap. 卒塔婆 sotoba, kopiec, szczyt) – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, rzadziej dźinijskiej, wywodzącej się z Indii, pełniącej funkcję relikwiarza[1]. Ze względu na architekturę jest niezwykle odporna na trzęsienia ziemi. Na terenie Sri Lanki ten typ budowli nosi nazwę dagoby, w Tajlandii – czedi, w Birmie - zedi lub paya, w Indonezji – candi, w Bhutanie, Nepalu i w Tybecie – czortenu, w Mongolii – suburganu. Buddyjska stupa symbolizuje oświecony stan Buddy.

• 
  Pierwotny kształt stupy na przykładzie Stupy w Sańći w Indiach
• 
  Majestatyczna Stupa Dhammayazika wybudowana przez króla Narapatisithu w 1196 r. n.e. na brzegach rzeki Irawadi w Birmie
• 
  Stupa należąca do klasztoru Gangteng w Bhutanie
• 
  Stupa Nirwany w Karakorum w Mongolii
• 
  Stupa w Pagodzie Botahtaung. Rangun, Mjanma.
• 
  Stupa w ośrodku Gompa Drophan Ling w Darnkowie