Stylofon
mały syntezator analogowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stylofon – elektroniczny instrument muzyczny. Ma formę niewielkiego, płaskiego pudełka z umieszczoną wzdłuż dłuższego boku klawiaturą wykonaną z metalowych płytek[1]. Klawiatura pierwszych modeli miała 20 klawiszy (skala g–d2), kolejnych – 44. Klawiaturę obsługuje się rysikiem (stylusem). Instrument posiada dwa przełączniki: zasilania oraz vibrato, który zmienia charakterystykę wytwarzanego przez generator drgań dźwięku, dekorując go efektem wibrata[2].
Klasyfikacja naukowa | |||
531.2 | |||
Klasyfikacja popularna | |||
syntezator | |||
Producenci | |||
Dubreq Stylophone | |||
|
Stylofon skonstruowany został w Anglii w 1967[3] przez Briana Jarvisa[2], a od 1968 produkowany jest seryjnie w założonej przez niego firmie Dubreq[2]. Instrument z zamierzenia był zabawką, ale zyskał pewną popularność w muzyce pop[1]. Wykorzystywali go David Bowie (m.in. w jednym ze swoich hitów – „Space Oddity”[1]), Kraftwerk, Pulp[2], Jack White z The White Stripes oraz John Linnell(inne języki) z They Might Be Giants[1]. Muzykę z wykorzystaniem stylofonów komponuje również zespół Kingston University Stylophone Orchestra założony na uniwersytecie Kingston University(inne języki)[2][4].