Loading AI tools
polski hokeista i trener hokejowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Glimas (ur. 4 czerwca 1950, zm. 21 grudnia 1996) – polski hokeista i trener hokejowy.
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Obywatelstwo | |
Pozycja |
obrońca |
Początkowo był zawodnikiem Cracovii[1]. Przez kilka lat był zawodnikiem Stali Sanok. W sezonie 1970/1971 wraz z drużyną uczestniczył w sezonie ligi okręgowej krakowskiej[2] i w 1971 uzyskał awans do ówczesnej drugiej klasy ligowej[3][4][5][6]. W parze obrońców występował wspólnie z Mieczysławem Ćwikłą[7]. Równolegle prowadził szkółkę hokejową przy Stali Sanok[8], a jego drużyna była bezkonkurencyjna w rozgrywkach wojewódzkiej spartakiady na Rzeszowszczyźnie (w 1973 w czterech meczach z Jarosławiem i Dębicą wygrała wszystkie strzelając aż 110 goli i tracąc tylko dwa)[9]. Po sezonie 1973/1974 i objęciu posady szkoleniowca Stali Sanok przez nowego trenera Tadeusza Bujara, podjęto decyzję, że Tadeusz Glimas przerwie karierę zawodniczą i obejmie stanowisko trenera drużyny juniorów w klubie[10]. Jednocześnie prowadził grupę najmłodszych adeptów hokeja w Sanoku w klubie i w Szkole Podstawowej nr 4 w Sanoku[11][12]. Przed meczem II ligi edycji 1974/1975 Stali z KTH Krynica 12 października 1974 miało miejsce uroczyste pożegnanie Tadeusza Glimasa jako zawodnika Stali[13]. Na początku inauguracyjnego sezonu Stali w I lidze 1976/1977 Glimas był asystentem I trenera Tadeusza Bujara, a po jego odejściu w listopadzie 1976 został szkoleniowcem klubowej drużyny juniorów[14]. W 1978 wraz z Franciszkiem Pajerskim był trenerem zespołu juniorów urodzonych przed 1961[15]. Ponadto wraz z F. Pajerskim był instruktorem w klasach sportowych w Szkole Podstawowej nr 4 w Sanoku (także w ramach przygotowań do Spartakiady Młodzieży)[16][17]. Prowadzona przez niego drużyna juniorów występująca w Centralnej Lidze Juniorów zyskała potoczny przydomek Glimasków[18] i w sezonie 1981/1982 poczyniła znaczące postępy[19], awansując do turnieju finałowego[20]. Doprowadził drużynę Stali do finału rozgrywanej w Sanoku XII Ogólnopolskiej Zimowej Spartakiady Młodzieży w lutym 1985[21][22][23].
Po zakończeniu kariery, 14 lutego 1981 wystąpił w meczu pokazowym pomiędzy aktualnymi zawodnikami Stali a byłymi hokeistami klubu, zakończonym wynikiem 12:4[24]. W latach 80. prowadził drużynę żaków[25]. W trakcie sezonu 1984/1985 na początku stycznia 1985 został I trenerem drużyny seniorskiej Stali (poprzednikiem był Mieczysław Ćwikła) i jednocześnie został trenerem najmłodszego rocznika hokejowego w klubie[26]. Funkcję pełnił w kolejnych sezonach 1985/1986[27][28][29], 1986/1987 (a jego asystentem był Maciej Czapor)[30]. W wyniku zmian personalnych w Stali, w październiku 1987 odszedł z funkcji I trenera i został szkoleniowcem drużyny młodzików i opiekunem drużyny żaków[31][32][33]. W 1989 prowadził drużynę młodzików[34][35].
Zmarł 21 grudnia 1996, a 24 grudnia 1996 został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[1].
10 lipca 1971 ożenił się w Sanoku z Danutą Nasiadką[36]. Jego syn Tomasz (ur. 1976) także został hokeistą[37][38][39][40].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.