Talos (olbrzym)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Talos (gr. Τάλως Tálōs, łac. Talus) – w mitologii greckiej olbrzym z brązu, strażnik Krety.
Ten artykuł dotyczy olbrzyma z brązu. Zobacz też: inne znaczenia. |
olbrzym z brązu | |||
Śmierć Talosa na kraterze z IV w. p.n.e. (zbiory Jatta National Archaeological Museum w Ruvo di Puglia) | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
| |||
|
Wykonany został przez Hefajstosa (wedle innej wersji mitu przez Dedala) i podarowany królowi Minosowi. Uważano go także za ostatniego przedstawiciela rasy wieku brązu (następującego po złotym i srebrnym), syna Kresa, ojca Leukosa, a nawet Hefajstosa. Na rozkaz Minosa lub Zeusa po trzykroć dziennie obchodząc wyspę[potrzebny przypis], strzegł Krety przed cudzoziemcami – ujrzawszy ich, rozgrzewał się do czerwoności i brał ich w objęcia. Walczył rzucając z daleka olbrzymimi głazami. Jego słabym punktem była żyła zamknięta w dolnej części nogi[1], wedle niektórych wersji na stopie[2], małą kostką. Nie można było go zranić w żadnym innym miejscu[1].
Kiedy Talos chciał odpędzić od Krety Argonautów, Medea swoimi czarami zerwała tę kostkę[1] albo sprawiła, iż postradał zmysły, sam ją sobie zrywając[2], przez co olbrzym zmarł. Istnieje również druga wersja jego śmierci, według której Pojas[1] lub jego syn Filoktet przeszył to miejsce swą strzałą[2].
Talos był zsyłany przez Hefajstosa, boga ognia i boskiego kowala, do wykonywania prac.
W 2011 opisano nowy rodzaj dinozaura z rodziny troodonów, któremu nadano jako nazwę rodzajową imię tego olbrzyma[3].