Teobald
strona ujednoznaczniająca w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Teobald?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Teobald – imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot – „lud”; drugi to bald – „odważny, śmiały”[1]. Można je tłumaczyć jako „sławny wśród ludzi”[2]. Pierwszy człon tego imienia notował liczne odmiany, w tym w dawnej Polsce zapisano wariant tego imienia Tybald (tę formę imienia przyjęto w tłumaczeniu dla jednej z postaci „Romea i Julii” Szekspira), Dypołt, Dziepołt. Forma z początkowym Teo- < germ. Theudo- jest zhellenizowana z odniesieniem do gr. θεος (theos) – „bóg”[1]; notowana w Polsce od 1265 roku[3] (natomiast forma Dziepołt – Depoldus – od 1218 roku[4]).
Staropolskie zdrobnienie imienia: Tyba (też od Tyburczy)[5]; ponadto niektóre możliwe inne staropolskie zdrobnienia: Depa, Dyp, Tyc(z), Tyc(z)a, Tyc(z)an, Tyc(z)e, Tyc(z)ek, Tyc(z)ko, Tyc(z)o, Tyl, Tyla, Tylasz, Tyle, tylek, Tylik, Tyliszak, Tylko, Tylo, Tylusz, Tyluszek, Tyluszko[1].
Teobald, Tybald, Dypołt i w pozost. wariantach imieniny obchodzą:
- 21 maja, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vienne
- 1 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda Roggeri
- 30 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Provins
- 8 lipca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vaux-de-Cernay
- 6 listopada, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Dorat[2]
Żeński odpowiednik: Teobalda