Tony Oliva
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tony Pedro Oliva (ur. 20 lipca 1938) – kubański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego, a w późniejszym okresie jako designated hitter, przez 15 sezonów w Major League Baseball.
prawozapolowy/designated hitter | |||||
Pełne imię i nazwisko |
Tony Pedro Oliva | ||||
---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1938 | ||||
Odbijał |
lewą | ||||
Rzucał |
prawą | ||||
Debiut |
9 września 1962 | ||||
Ostatni występ |
29 września 1976 | ||||
Statystyki | |||||
Średnia uderzeń |
0,304 | ||||
Home runy |
220 | ||||
Uderzenia |
1917 | ||||
RBI |
947 | ||||
Runy |
870 | ||||
Kariera klubowa | |||||
|
W 1961 podpisał kontrakt jako wolny agent z Minnesota Twins i początkowo występował w klubie farmerskim tego zespołu, w Wytheville Twins[1][2]. W MLB zadebiutował 9 września 1962 w meczu przeciwko Detroit Tigers jako pinch hitter[1][3]. W 1964, w swoim pierwszym pełnym sezonie, wystąpił po raz pierwszy w Meczu Gwiazd, poza tym zwyciężył między innymi w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,323), zdobytych runów (109) i doubles (43), a także zaliczonych uderzeń (217) i został wybrany najlepszym debiutantem w American League[1][4].
Rok później ponownie mając najlepszą średnią uderzeń i najwięcej uderzeń w lidze, w głosowaniu do nagrody MVP American League, zajął 2. miejsce za Zoilo Versallesem z Minnesota Twins[5]. W sezonie 1965 wystąpił w World Series, w których Twins przegrali z Los Angeles Dodgers w siedmiu meczach[6]. 6 września 1966 w meczu przeciwko Kansas City Royals, zdobył jednego z pięciu home runów w jednym inningu, co do dziś jest rekordem w Major League (w sumie taki przypadek w historii MLB miał miejsce pięciokrotnie)[7].
W sezonie 1970 mając najwięcej uderzeń (204) i doubles (36) oraz przy średniej uderzeń 0,325 (3. wynik w lidze), po raz drugi w karierze zajął 2. miejsce w głosowaniu do nagrody dla najbardziej wartościowego zawodnika (MVP został Boog Powell z Baltimore Orioles)[8][9]. W 1972 odniósł kontuzję kolana i wystąpił w zaledwie 10 spotkaniach, a rok później nie mogąc występować w polu, został designated hitterem[1][10]. Po raz ostatni wystąpił w 1976[1]. Po zakończeniu kariery był między innymi trenerem pierwszej bazy i trenerem pałkarzy w zespole Minnesota Twins[10]
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
8× All-Star | 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971 | [1] |
Gold Glove Award | 1966 | [11] |
AL Rookie of the Year Award | 1964 | [12] |
# 6 zastrzeżony przez Twins | 1991 | [13] |