Troilus i Kresyda
sztuka teatralna (autor: William Shakespeare) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
sztuka teatralna (autor: William Shakespeare) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Troilus i Kresyda (ang. Troilus and Cressida) – tragedia autorstwa Williama Shakespeare’a, napisana około roku 1602, krótko po stworzeniu Hamleta. Po raz pierwszy opublikowana była w dwóch odrębnych wydaniach w roku 1609. Nie wiadomo, czy w okresie swojego powstania była inscenizowana: jeden z wydawców informuje, że wielokrotnie była odgrywana na scenie, drugi zaś twierdzi, że jest to zupełnie nowa sztuka, nieznana publiczności.
Nie można jej jednoznacznie sklasyfikować jako tragedii, chociaż w takim właśnie dziale została umieszczona w Pierwszym Folio. Nie kończy się śmiercią głównych bohaterów, jednak ginie Hektor, a miłość Troilusa i Kresydy ulega destrukcji.
Sztuka została zarejestrowana w rejestrze Stationers Company (instytucji zajmującej się regulacją praw autorskich) 7 lutego 1603, jako sztuka wystawiana przez Lord Chamberlain's Men. Potem wspomina się o niej w 1609 roku jako o wystawianej przez sługi Jego Królewskiej Mości w Globe Theatre.
Jest ona bardzo podobna do dzieł takich jak Król Lear, Koriolan czy Tymon Ateńczyk, co może sugerować jej późniejsze powstanie.
Sztuka jest osadzona w realiach wojny trojańskiej i ma dwa główne wątki. Pierwszy z nich opowiada historię Kresydy i Troilusa – księcia trojańskiego. Troilus uwiódł Kresydę, po czym wyznał jej miłość. Jednak podczas wymiany jeńców wojennych Kresyda została oddana do Grekom w niewolę. Troilus idzie za nią do obozu Greków, jednak widząc ją z Diomedesem, uznaje za niegodną zainteresowania.
W drugim wątku Odyseusz i Nestor próbują nakłonić Achillesa do powrotu do walki. Sztuka kończy się scenami walki pomiędzy obiema stronami i śmiercią Hektora.
W tym utworze Szekspir czerpał pełnymi garściami z mitologii greckiej. Innym ważnym źródłem jest Iliada Homera, z której zaczerpnięty został wątek Achillesa. Nie jest wykluczone, że bazował także na licznych średniowiecznych i renesansowych opowieściach o podobnej tematyce.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
