Ulica Jerzego Giedroycia w Kijowie

Ulica Jerzego Giedroycia – ulica w rejonach hołosijiwskim i peczerskim w Kijowie.

Ulica Jerzego Giedroycia

rejon hołosijiwski i rejon peczerski w Kijowie
Państwo	Ukraina
Miasto wydzielone	Kijów
Miejscowość	Kijów
Długość	640 m
Położenie na mapie Kijowa Ulica Jerzego Giedroycia
Położenie na mapie Ukrainy Ulica Jerzego Giedroycia
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego Ulica Jerzego Giedroycia
50°25′12,9″N 30°31′33,9″E

Biegnie od ulic Wasyla Tiutiunnyka i Jana Pawła II do ulicy Kazimierza Malewicza. Przecina ulice Predsławianską, Wełyką Wasilkiwską i Antonowycza.

Historia

Ulica powstała na początku XIX wieku i początkowo nosiła nazwę Zwiriniecka; ponieważ prowadziła w kierunku przedmieścia Zwiryniec. W 1901 roku została przemianowana na Twerską^[1].

29 listopada 2018 roku Rada Miasta Kijowa nadała tej ulicy nazwę na cześć Jerzego Gedroycia, polskiego publicysty, ideologa współpracy polsko-ukraińskiej^[2]. Decyzja weszła w życie po jej oficjalnej publikacji w gazecie „Chreszczatyk”.

Część ulicy, pomiędzy skrzyżowaniami z ulicami Antonowycza i Kazimierza Malewicza jest wyłączona z ruchu pojazdów, dostępna wyłącznie dla pieszych (od lat 80. XX wieku).

Zabytki

Zabytkiem jest budynek nr 7 - dawny szpital I.B. i W.W. Babuszkinów. Budynek w stylu eklektycznym został wzniesiony w latach 1911–1912 według projektu architekta Martyna Kluga na zlecenie Iwana Babuszkina, kijowskiego cukrownika i filantropa. Początkowo w budynku mieścił się szpital chirurgiczny z oddziałem poliklinicznym, w czasach sowieckich mieściły się w nim różne placówki medyczne, następnie oddział położniczy Szpitala Kolejowego Południowo-Zachodniego. Obecnie jest to główny budynek administracyjny Kolei Ukraińskich.

Przypisy

1. Державний архів міста Києва, ф. 163, оп. 7, спр. 1625, арк. 5
2. Київрада перейменувала вулицю Тверську. Інформаційне агентство Українські Національні Новини (УНН). [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (22-06-2020)]. (ukr.).