W połowie XIX wieku przy ul. Mikołowskiej zbudowano przyfabryczną kolonię Kamionka dla pracowników huty "Henrietta"[4]. W 1878 w rejonie dzisiejszych ulic Mikołowskiej i Raciborskiej uruchomiono hutę żelaza "Ludwik" (późniejsza odlewnia brązu "Münster")[5]. Na posiedzeniu Rady Miasta Katowice z 13 października 1890 ulicy nadano nazwę Nikolaistraße[6] (ta nazwa funkcjonowała do 1922[7]). W końcu XIX wieku przy ulicy działał wyszynk Wróbla[8]. Ok. 1910 r. w budynku przy ulicy Mikołowskiej 9 (narożny z ul. Kamienną) działała restauracja "Zur deutschen Flotte" Paula Drogge[9]. W latach trzydziestych XX wieku pod numerem 123 zlokalizowany był posterunek brynowskiej policji[10][11].
W latach dwudziestych XX wieku przy ulicy wzniesiono domki jednorodzinne dla dozorukopalni „Oheim”[13]. Do 1924 w kamienicy na rogu ulic Mikołowskiej i J. Gallusa znajdowała się siedziba gminy Brynów[14]. Przy ulicy Mikołowskiej w latach międzywojennych swoją siedzibę miały[15]: warsztat samochodowy Adamczyka (pod numerem 50), kwiaciarnia Malcherczyka Flora (ul. Mikołowska 15), kawiarnia "Orient" (pod numerem 10), restauracja Jadwigi Jonczyk (ul. Mikołowska 5)[16], kuchnia ludowa w Domu Związkowym (pod numerem 32[17]), piekarnia Jerzego Kubisa (pod numerem 26), restauracja "Wzgórze Mikołowskie"[16] Romana Popiołka (ul. Mikołowska 10), Prokuratura Sądu Okręgowego i Sąd Okręgowy (pod numerem 2)[18], restauracja Antoniego Rzychonia (ul. Mikołowska 109), Więzienie Karno-Śledcze (pod numerem 4)[18], apteka św. Jacka (pod numerem 15[19]), Kasa Chorych na powiat (pod numerem 17). W 1937 ukończono budowę tzw. "burzowca mikołowskiego" − zbiornika na wodę z wiosennych roztopów, które regularnie zalewały ulicę pod wiaduktem kolejowym[20]. Pod numerem 111 funkcjonowała Biblioteka TCL[21], a pod numerem 141 − koedukacyjna Szkoła Powszechna nr 5 im. Księcia Józefa Poniatowskiego i przedszkole[22].
W nocy z 3. na 4. września 1939 ulicą od strony Brynowa posuwała się niemiecka 239. Dywizja Piechoty, atakująca miasto od południa[23]. Od 1940 w domu pod numerem 45 odbywały się konspiracyjne zebrania poddelegatury oddziału delegatury rządu emigracyjnego na kraj[24]. 15 sierpnia 1942 w więzieniu przy ul. Mikołowskiej Niemcy zgilotynowali Józefa Pukowca, członka ruchu oporu podczas II wojny światowej[25][26], zaś 3 grudnia 1942 bł.ks.Jana Machę[27]. W latach 1939−1945[28] ulica nosiła nazwę Nikolaistraße.
3 listopada 2009 rozpoczęto remont ulicy Mikołowskiej, który miał potrwać do 15 grudnia[29]. Jednak prace, wykonane w bardzo szybkim tempie, zakończono po tygodniu[30][31].
Dnia 3 sierpnia 2010 ulicą prowadziła trasa trzeciego etapu wyścigu kolarskiego Tour de Pologne 2010.
Przy ulicy Mikołowskiej znajdują się następujące historyczne obiekty:
Narożna kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 7, róg z ul. Kamienną)[32].
Narożna kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 9, róg z ul. Kamienną)[32].
Zespół Aresztu Śledczego (ul. Mikołowska 10, 12, 14[33]): pawilon C wraz z budynkiem gospodarczym, teren dawnego więzienia – obecny pawilon A, B; całość otoczona murem z wieżami strażniczymi, a także dwa budynki poza murem od strony ulicy Mikołowskiej – dawna willa naczelnika więzienia i budynek mieszkalny pracowników więziennych. Zespół został wpisany do rejestru zabytków (nr rej.: A/1270/81 z 7 grudnia 1981; obecnie nr rej. A/1270/23[34]); pochodzi z przełomu XIX i XX wieku, wybudowany w stylu eklektycznym[35][36].
Gmach Sądu Okręgowego; wpisany do rejestru zabytków dnia 15 grudnia 1997 (nr rej.: A/1663/97)[36], wzniesiony w 1889, w 1913 dobudowano nowy budynek projektu architekta Müllera; wybudowany w stylu neorenesansowym na planie litery "C", elewacja zwieńczona tympanonem z obeliskiem.
Narożna kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 21, pl. dra Józefa Rostka 1)[32].
Pałac Młodzieży (ul. Mikołowska 26[32]), wzniesiony w latach 1949−1951 według projektu Duchowicza i Majerskiego w stylu funkcjonalizmu/socrealizmu[32]; dnia 16 marca 1990 na ścianie budynku umieszczono pamiątkową tablicę, poświęconą patronowi gmachu − profesorowi Aleksandrowi Kamińskiemu[15]; zespół Pałacu Młodzieży wpisano do rejestru zabytków 13 kwietnia 2010 (nr rej.: A/301/10); granice ochrony obejmują: budynek dyrekcji, budynek dydaktyczny, pływalnię z budynkiem zaplecza, budynek administracyjny, salę gimnastyczna z łącznikiem, teatr z zapleczem, rozdzielnię elektryczną, ogrodzenie oraz dom przy ul. Żwirki i Wigury 32[37].
Zespół kościoła parafialnego pod wezwaniem świętych Apostołów Piotra i Pawła, na który składają się: budynek kościoła, budynek plebanii, ogrodzenie przykościelne (ul. Mikołowska 32−34); wpisany do rejestru zabytków (nr rej.: A/1483/92 z 11 sierpnia 1992; obecnie nr rej. A/1041/22[38]). Kościół został wzniesiony w latach 1898−1902 według projektu Józefa Ebersa z Wrocławia w stylu neogotyckim. W latach 1922−1925 pełnił funkcję prokatedry Administracji Apostolskiej. W latach 1925−1957 pełnił funkcję katedry. Plebania wzniesiona w 1899 według projektu Józefa Ebersa w stylu neogotyckim[36].
Kamienica mieszkalna z dwiema oficynami (ul. Mikołowska 33, 33a, 33b), wzniesiona na początku XX wieku[32].
Kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 35), wzniesiona na początku XX wieku, w stylu modernizmu[32].
Kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 30), wzniesiona na początku XX wieku, w stylu modernizmu[32].
Narożna kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 44, ul. Barbary 1)[32]. Obecnie budynek jest siedzibą Gościńca Franz Josef.
Narożna kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 45, róg z ul. Strzelecką)[32].
Budynek biurowo-handlowy (ul. Mikołowska 50, 52), wzniesiony w XIX wieku, w stylu neoklasycyzmu, później przebudowany[32]. Kamienicę nr 52 wyburzono w 2017, pod budowę biurowca (zbudowany w latach 2018–2019[39]).
Kamienica mieszkalna (ul. Mikołowska 53), wzniesiona na początku XX wieku, w stylu historyzmu/neorenesansu[32].
Zespół pięciu willi w ogrodach (ul. Mikołowska 150, 152, ul. Parkowa 4, 4a, 4b), wzniesionych w dwudziestoleciu międzywojennym w stylu funkcjonalizmu[32]
Przy ulicy Mikołowskiej istnieją również: dwie stacje benzynowe, Galeria Akwarela, Galeria Marmurowa, Gościniec Franz Josef[40], laboratorium medyczne oraz budynek Akademii Wychowania Fizycznego.
W rejonie ul. Mikołowskiej i ul. Strzeleckiej planowano budowę luksusowych apartamentów (Apartamenty Moderna[41]), które miały być oddane do użytku w 2010, jednak inwestor zrezygnował z budowy. Obecnie w tym miejscu istnieje parking samochodowy[42].
Damian Bednarski:Macha Jan. W:Leksykon Panteonu Górnośląskiego.Aleksandra Kłos-Skrzypczak (red.).Katowice:Księgarnia św. Jacka,2020,s.548,seria:Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. ISBN978-83-8099-122-4.
E. Wieczorek; Spacery po Katowicach, Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice Grudzień 2003, ISBN83-918152-5-0.
Broszkiewicz Jacek; Katowice - reflektorem po mieście, wydawca: Urząd Miejski w Katowicach, ISBN83-901884-0-6, s. 51.
Katowice - Informator, red. S. Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, ss. 11, 13.
K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy, Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980, ss. 28, 29, 31, 56, 61.
Katowice - Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.
Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1978, ss. 76, 87.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.