Utrata stanu duchownego (Cerkiew prawosławna)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Utrata stanu duchownego – w prawie kanonicznym Cerkwi prawosławnej kara kościelna, usunięcie diakona, prezbitera lub biskupa ze stanu duchownego.
O usunięciu ze stanu duchownego kapłana lub diakona decyduje co do zasady ordynariusz eparchii (diecezji), w której tenże służył, przy potwierdzeniu tej decyzji przez zwierzchnika Cerkwi lokalnej. O utracie stanu duchownego przez biskupów decydują wyższe organy cerkiewne[1], przykładowo w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej jest to najwyższy sąd cerkiewny, którego decyzję musi potwierdzić patriarcha oraz Święty Synod[1].