Viminacium (stolica tytularna)
tytularna stolica biskupia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Viminacium (łac. Dioecesis Viminaciensis) – stolica historycznej diecezji w rzymskiej prowincji Mezja Górna (Moesia Superior), istniejącej w III-VI wieku.
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Współczesne położenie | |
Państwo | |
Współczesna miejscowość | |
Stolica tytularna | |
Data ustanowienia |
1925 |
Obecny biskup |
abp Stanisław Wielgus (od 2007) |
Rzeczywista funkcja biskupa |
emerytowany arcybiskup warszawski |
44°44′13,128″N 21°13′32,178″E |
W IV stuleciu prowincji kościelnej (metropolii) ze stolicą arcybiskupią w Viminacium podlegały sufraganie Singidunum, Horreomargum i Margum[1]. Z tamtego okresu znanych jest z imienia jedynie dwóch biskupów: Amancjusz – wymieniany wśród uczestników synodu w Serdyce (343), oraz bliski mu chronologicznie Cyriak, którego św. Atanazy Aleksandryjski w swej Apologia contra Arianos (ok. 355) wymienia jako jednego z obrońców nauki ortodoksyjnej[2].
Współcześnie ruiny miasta Viminacium znajdują się w pobliżu miejscowości Kostolac w Serbii. Obecne katolickie biskupstwo tytularne (w randze metropolii) zostało ustanowione w 1925 przez papieża Piusa XI.